Wanneer je hond overlijdt heb je een aantal opties. Sommige mensen laten de dierenarts de crematie verzorgen, anderen kiezen ervoor hun hond op eigen terrein te begraven. Kiest u daarvoor, dan is het belangrijk om na te gaan hoe diep het graf moet worden gegraven.
Als je het graf van de hond niet diep genoeg graaft, kan dat leiden tot ongelukkige situaties met wilde dieren of het weer. Evenzo kan inzicht in de regels en voorschriften voor het begraven van huisdieren in de Verenigde Staten, per staat, ons helpen om te beslissen of het überhaupt een optie is.
Ten slotte, weten welke alternatieven er zijn voor begraven in de achtertuin kan ons verschillende opties bieden om uit te kiezen voordat we onze geliefde honden te ruste leggen.
Maar, als het het korte antwoord is dat je eerst wilt, hier is mijn snelle advies over hoe diep je het graf van je hond moet graven om te voorkomen dat er iets ergs gebeurt.
Hoe diep moet je een hondengraf graven? Voor alle zekerheid raad ik je aan om een hondengraf tot vier voet diep te graven. Dan loopt het graf weinig risico om verstoord te worden door aaseters of grondverzet door bijvoorbeeld overstromingen.
Natuurlijk hoef je niet zo diep te gaan met het hondengraf, maar hieronder zal ik uitleggen waarom ik deze grafdiepte voor huisdieren aanbeveel.
Hoe diep moet je een hondengraf graven en hoe?
Bij het graven van een graf voor uw hond is het eerste wat u moet doen het vinden van een geschikte locatie. Zorg ervoor dat het gat niet in de buurt is van elektrische, water- of gasleidingen, en vermijd graven in de buurt van hekken van buren of gebieden die dicht bij stilstaand water liggen.
Het is ook een goed idee om een grafplek te kiezen die waarschijnlijk niet verstoord zal worden, hetzij door kinderen, dieren, of toevallig menselijk ingrijpen. Als u in een gebied woont dat regelmatig overstroomt, kunt u misschien beter een alternatieve optie kiezen voor het te ruste leggen van uw hond in uw tuin (waarvan we verderop enkele voorbeelden zullen geven).
Nadat u een geschikt gebied hebt gekozen, kunt u beginnen met het graven van de laatste rustplaats van uw hond. Als u hebt gekozen voor een grafbak of kist, zorg er dan voor dat het gat breder en langer is dan het grafobject.
Om ervoor te zorgen dat uw hond niet gestoord wordt door andere dieren, moet u een hondengraf minstens 4 voet diep graven. Het is echter de moeite waard om de plaatselijke wetgeving te controleren om dit te bevestigen (waarvan we er later in het artikel enkele zullen aanstippen).
Bovendien kunt u het hondengraf dieper graven als u zich grote zorgen maakt over plaatselijke aaseters of als u in een gebied woont waar veel regen valt.
Als je deze taak hebt volbracht, kun je vervolgens een vriend of familielid vragen om je te helpen hem voorzichtig in het graf te laten zakken. Je geliefde metgezel begraven met zijn favoriete speelgoed kan een bitterzoete manier zijn om hem weg te sturen, en als je geen kist hebt, is het inpakken in een biologisch afbreekbare zachte deken of handdoek een andere alternatieve optie.
Het is vermeldenswaard dat plastic zakken en andere niet biologisch afbreekbare voorwerpen moeten worden vermeden om het milieu niet te schaden.
Vanaf hier kun je het gat opvullen, je hondje eren met enkele welgemeende laatste woorden, en een plaquette of kruis in het gebied plaatsen als teken dat je altijd veel van je overleden hondje zult houden.
Is het in sommige staten illegaal om uw hond in uw achtertuin te begraven?
In de meeste staten (en soms zelfs provincies en gemeenten) variëren de wetten en regels betreffende het begraven van huisdieren nogal. Daarom moet u altijd goed onderzoek doen voordat u een gebied in uw achtertuin opgraaft.
Bijvoorbeeld, in de staat Washington bestaan wetten die verklaren dat het begraven van huisdieren illegaal is nadat 72 uur zijn verstreken sinds hun overlijden.
Evenzo stellen deze wetten ook dat dieren minstens 3 meter onder de grond begraven moeten worden en 100 meter verwijderd van elke bron van stilstaand water, zoals putten, beken, reservoirs, rivieren en meren.
Deze regels verschillen echter aanzienlijk in staten als Missouri, waar de wetten betreffende het begraven van huisdieren en hondengraven veel strenger zijn.
U zou bijvoorbeeld de staatswet overtreden als u uw hond zou begraven op minder dan 300 meter van een bestaande naburige woning of watermassa, en op 50 meter van de eigendomslijnen in uw omgeving.
Handige tip: Als je het graf van je hond hebt gegraven, hier is wanneer je kunt verwachten dat ze volledig ontbonden zijn.
Voor veel hondenbezitters maken deze wetten het begraven van hun honden bijna onmogelijk, tenzij ze grote hoeveelheden land bezitten. In de meeste gevallen wordt het begraven van dieren in Missouri als ongewenst gezien, en eigenaren worden aangemoedigd om alternatieve manieren te zoeken om hun huisdier te rusten te leggen.
In Texas is bijna het tegenovergestelde het geval. In de meeste gebieden van de staat zijn er geen vaste regels over hoe je je hond moet begraven (behalve dat ze bedekt moeten zijn met minstens 3 meter aarde)… wat betekent dat je in Texas het graf van een hond minstens zo diep moet graven.
In de meeste gevallen bent u vrij om uw hond te begraven zoals u wilt, zolang u eigenaar bent van het land, of toestemming heeft van de eigenaar om dit te doen. Het is echter het vermelden waard dat deze wetten kunnen variëren afhankelijk van de stad waar u woont. U moet altijd eerst uw plaatselijke bestuursorgaan raadplegen voordat u uw hond begraaft.
In feite moet dezelfde mentaliteit worden toegepast op elke stad, of het nu in Alaska, Californië of Arkansas is, ongeacht de staatsregels.
Al met al, hoewel de wetten en regels in het land sterk verschillen, is het begraven van huisdieren in achtertuinen niet illegaal in de VS – zolang het niet schadelijk is voor het milieu.
Hoewel deze bepalingen per staat frustrerend kunnen zijn voor eigenaren die wanhopig hun huisdieren een privé afscheid willen geven, zijn ze bedoeld om dieren, mensen en het milieu veilig te houden.
Als u ervoor zorgt dat u uw onderzoek grondig uitvoert en over een achtertuin of een geschikt stuk land beschikt dat groot genoeg is, zou u uw geliefde metgezel zonder al te veel zorgen moeten kunnen begraven.
Als je echter merkt dat je worstelt met het verlies van je geliefde pooch en deze taak niet kunt uitvoeren, probeer dan een naast familielid of vriend te vragen om je te helpen.
Welke alternatieven zijn er voor een begrafenis in de achtertuin?
Hoewel het begraven van een geliefde hond op uw erf troostend kan zijn, zijn er verschillende andere alternatieven voor graven die net zo respectvol en waardig zijn.
Ten eerste is crematie zo’n optie die veel moderne hondenbezitters verkiezen boven begraven. Ten eerste is het een sneller proces en vaak gemakkelijker voor eigenaren om mee om te gaan dan het graven van een grafkuil voor hun honden.
In het crematorium kunnen hondeneigenaren een bepaalde urn, doos of sieraad kiezen voor de as van hun hond. Daarna kunnen de baasjes beslissen of ze de as van hun hond verstrooien of ergens dichtbij bewaren, zoals in een urn in de tuin of in hun woonkamer.
Naast crematie kunnen dierenbegraafplaatsen hondeneigenaren die in de toekomst willen verhuizen (of degenen zonder tuin), een rustige plek bieden om hun hondengraf te bezoeken. Voor sommige eigenaren kan het achterlaten van hun hond een pijnlijke ervaring zijn.
Hoewel sommige dierenbegraafplaatsen een sinistere reputatie hebben, deels te wijten aan de popcultuur en andere media van vermaak, zijn ze vaak gelegen in schilderachtige gebieden omgeven door de natuur.
Conclusie
Afscheid nemen van een geliefde hond, één die zoveel vreugde en liefde heeft gebracht aan een gezin, is zonder twijfel één van de moeilijkste dingen die hondenbezitters moeten meemaken.
Gedurende vele jaren integreren honden zich in ons leven, creëren banden met ons en worden hechte leden van het gezin.
We brengen ontelbare uren door met onze honden te wandelen, met ze te spelen, ze te voeren en ze te knuffelen. En natuurlijk begint het te voelen alsof ze altijd een constante aanwezigheid zullen zijn in ons huishouden, altijd daar om ons te laten lachen en glimlachen als we verdrietig zijn.
Helaas is er geen hondenras dat eeuwig leeft, hoe graag we dat ook zouden willen, en uiteindelijk zullen we bijna allemaal op een bepaald moment in ons leven een geliefde hond te ruste moeten leggen.
Hoewel het verontrustend kan zijn om erover na te denken, kan het besef dat onze honden er niet voor altijd zullen zijn ons helpen om de tijd die we nu met hen hebben beter te waarderen.
Als je op dit punt komt, kan begrijpen hoe je onze honden op de juiste manier kunt begraven ons een greintje troost brengen in de wetenschap dat we in staat zijn ze op een respectabele en waardige manier weg te sturen.
Dit is tenslotte het minste wat onze geliefde metgezellen verdienen. Wanneer het ergste gebeurt en we een hond verliezen, zullen velen van ons naar onze tuin kijken voor een geschikte begraafplaats, en vaak troost vinden in de wetenschap dat hun graven dicht bij onze huizen liggen.
Dus, als u besluit de dingen op uw manier te doen, hoe diep u het graf van een hond moet graven, zou eigenlijk 4 voet moeten zijn om de redenen die ik heb geschetst.
Misschien wil je ook…
Image in header licensed via Storyblocks.com.