Sharing is caring!
Het ras Doberman (ook wel gespeld als Dobermann) heeft een opvallend uiterlijk. Hij is slank, atletisch en gespierd. Hij heeft een intimiderende aanwezigheid, wacht stil en geduldig terwijl hij zijn huis en familie bewaakt.
Velen van ons stellen zich hen voor met hun klassieke kenmerken van een lange snuit en scherpe, puntige oren.
Het komt voor sommige mensen als een schok als ze ontdekken dat die puntige oren niet natuurlijk zijn. Dobermann oren zijn van nature slap, zoals je kunt zien wanneer ze puppies zijn. Om de scherpe oren te krijgen, moeten pups een operatie ondergaan en maanden van herstel.
Dit is een controversieel en emotioneel onderwerp dat nog steeds veel discussie veroorzaakt. Het is niet alleen de Doberman die wordt getroffen. Ook andere hondenrassen worden nog steeds op deze manier verminkt, waaronder de Cane Corso, de Boxer, de Pit Bull, de Duitse Dog en de Schnauzer.
Dus, wat is de waarheid? Is het schadelijk voor de pups? Zijn er echte voordelen? Moet deze praktijk verboden worden?
We gaan beide kanten van de kwestie van het Doberman-oorknippen bekijken om je te helpen een beslissing te nemen.
toon
Waarom Doberman oren knippen?
Dit is niet echt een onderwerp waar je op het hek kan zitten. Je vindt het goed of je vindt het verkeerd. Om een volledig beeld te krijgen van waarom mensen denken zoals ze doen, moeten we naar alle argumenten luisteren.
Om te beginnen gaan we kijken naar de redenen die gegeven worden ten gunste van oorafsnijden.
Eerst en vooral gaat het om rasstandaarden. Veel honden waarvan de oren zijn geknipt, waren ooit werkhonden of vechthonden. Slappe oren zaten in de weg en konden verwondingen veroorzaken, dus werden ze beschouwd als een zwakte en werden ze verwijderd. Mensen accepteerden dat de honden er zo uitzagen, en het werd traditioneel om de oren van bepaalde rassen te knippen.
Rasstandaarden worden vastgesteld door organisaties als de American Kennel Club (AKC) en ouderrasverenigingen. Deze zijn opgesteld om het uiterlijk van een bepaald ras te behouden, vooral voor hondenshows. Ze bevatten vaak een clausule over gecoupeerde oren, en tot voor kort werd een Doberman met ongecoupeerde oren bestraft in een show omdat hij niet voldeed aan de standaard.
In de afgelopen jaren heeft de AKC haar standpunt enigszins afgezwakt, door keurmeesters te instrueren natuurlijke oren niet te bestraffen. Ze verzetten zich echter actief tegen elke poging om de wetgeving betreffende het couperen van de oren te veranderen.
Naast het voldoen aan de rasstandaarden, beweren voorstanders van het couperen van de oren dat het het gehoor van de hond verbetert en oorontstekingen vermindert. We zullen later dieper ingaan op deze beweringen.
Wanneer worden Dobermans hun oren geknipt?
Meestal tussen de leeftijd van 6 en 12 weken, voor zowel mannelijke als vrouwelijke dobermans.
Na deze tijd begint het kraakbeen te verharden, waardoor de oren waarschijnlijk niet meer rechtop zullen staan. Sommige fokkers laten de oren van hun pups als vanzelfsprekend knippen, dus u kunt de fokker adviseren dat u de oren van uw pup intact en natuurlijk wilt hebben voordat dit gebeurt.
Als de fokker weigert en erop staat dat de pup komt gecoupeerd en aangemeerd, dan doe je er verstandig aan een andere fokker te zoeken die flexibeler is als je liever een Doberman hebt met ongecoupeerde oren.
Hoe worden Doberman oren gecoupeerd?
Het knippen van de oren wordt geclassificeerd als electieve chirurgie, hoewel het eigenlijk een vorm van cosmetische chirurgie is.
Waar de praktijk nog legaal is, moet het worden uitgevoerd door een gekwalificeerde, erkende dierenarts.
De operatie vindt plaats onder algemene verdoving, en duurt ongeveer 30 minuten. Tijdens het proces wordt het grote slappe deel van het oor van de hond afgesneden. Er zijn drie basis coupes: militair, show, en middelgrote oogst afhankelijk van het gewenste uiterlijk.
Na de operatie worden de oren van de pup gedurende vier tot zes maanden vastgeplakt op een schuimrubberen steun (meestal een piepschuimen beker!) of een plastic rek terwijl ze genezen. In sommige gevallen kan het wel een jaar duren. Zodra de tape is verwijderd, moeten de oren uit zichzelf rechtop staan.
Staan Doberman oren van nature rechtop?
Nee, Doberman oren zijn van nature slap en zullen dat altijd blijven zonder menselijke tussenkomst.
Sommige hondeneigenaren proberen de oren af te plakken zonder operatie, maar dit mislukt elke keer. Behalve dat het zinloos is, kan het ongemakkelijk of zelfs pijnlijk zijn.
Het punt om hier te overwegen is dat de van nature slappe oren van de Doberman het resultaat zijn van tientallen jaren selectief fokken. Alle honden zijn verwant aan de wolf en delen meer dan 99% van hun DNA. Zoals we weten, hebben wolven van nature puntige oren.
Terwijl sommige rassen deze eigenschap behouden, doen vele dat niet. Recent onderzoek suggereert dat flaporen bij bepaalde rassen een gevolg zijn van domesticatie, verbonden met de bijnier en de vechten of vlucht antwoord.
Doberman Pinscher Met Ongeschoren Oren
Foto van: @pepsithedoberman
Het valt niet te ontkennen dat een Doberman met ongecoupeerde oren er heel anders uitziet dan een die gecoupeerd is.
Het lijken bijna verschillende rassen, wat waarschijnlijk het belangrijkste knelpunt is voor de voorstanders van bijsnijden. Sommige mensen houden van de puntige oren. Anderen vinden dat de hond er daardoor intimiderend en agressief uitziet.
Om eerlijk te zijn is dit waar. Het klassieke beeld van een Doberman met spitse oren geeft de indruk van macht en vertrouwen. Weinig indringers zouden proberen ze aan te pakken op basis van hun uiterlijk alleen!
Betekent dit dat een Doberman met ongekamde oren minder afschrikwekkend is? Psychologisch, misschien. Maar in werkelijkheid zullen indringers niet denken… goed, het heeft flaporen, zodat het me niet zal aanvallen! Ter ondersteuning van dit argument zouden we de Rottweiler in overweging kunnen nemen, die het couperen van de oren nooit heeft opgenomen als onderdeel van de rasstandaard.
De waarheid is dat een Doberman zijn familie en eigendom zal beschermen, hoe zijn oren er ook uitzien.
Is het knippen van Doberman oren wreed?
Ja. Zonder twijfel is het knippen van oren wreed. Hoewel de operatie soms pijnloos is omdat het onder narcose wordt uitgevoerd, is dat niet altijd het geval. Er zijn gevallen waar de procedure uitgevoerd zonder enige vorm van verdoving.
Het genezingsproces duurt maanden, mogelijk tot een jaar. Laat je niet misleiden: dit neemt niet alleen ‘nutteloze huid’ weg; het snijdt ook door kraakbeen en duizenden zenuwuiteinden.
Pups hebben pijnmedicatie en veel nazorg nodig om dit op te vangen, evenals meerdere verbandwisselingen, die meestal erg oncomfortabel zijn omdat de wond opnieuw wordt verstoord. Er is een reëel risico van infectie gedurende deze tijd. Behalve pijnlijk kunnen infecties leiden tot sepsis (bloedvergiftiging), waardoor meerdere organen kunnen falen.
De American Veterinary Medical Association (AVMA) en de Canadian Veterinary Medical Association zijn tegen het knippen van de oren, omdat het wreed en onnodig is en geen voordelen biedt voor de gezondheid van de hond.
Dit is in tegenspraak met beweringen van voorstanders van het knippen van de oren dat het de hond helpt om beter te horen en infecties te verminderen. In feite is er geen enkel wetenschappelijk bewijs voor beide beweringen. Statistieken tonen aan dat oorinfecties in gecoupeerde oren net zo vaak voorkomen als in niet-gecoupeerde oren. Ook wijzen veel dierenartsen erop dat flaporen voorkomen dat er vuil in het oor komt, terwijl een rechtopstaand en open oor meer vuil binnenlaat.
En wat betreft het verbeteren van het gehoor van de hond, is het omgekeerde eerder waar. Honden hebben veel spiercontrole over hun oren, en ze kunnen ze op verschillende manieren bewegen om geluiden op te vangen. Het verwijderen van een deel van het oor beperkt deze beweging. Honden gebruiken dit ook als communicatiemiddel, zodat ze de lichaamstaal van een andere hond kunnen lezen. Het wegnemen van dit vermogen leidt tot onbegrip, verwarring, frustratie en agressie.
Een andere overweging is dat algehele anesthesie altijd een riskante procedure is, wat de belangrijkste zorg is van de AVMA. Zij zetten vraagtekens bij de ethiek van electieve chirurgie en het verdoven van een dier puur om cosmetische redenen. Het duurt ongeveer 3 of 4 dagen voordat de effecten van de narcose zijn uitgewerkt, en gedurende die tijd kan de pup zich erg ziek voelen.
Bovendien is de Doberman slechts één ras dat vatbaar is voor de ziekte van Von Willebrand; een bloedingsstoornis waardoor het bloed niet meer goed stolt. Dit vormt een extra risico als de hond wordt geopereerd, of als de gewonde oren tijdens de genezing geïnfecteerd of beschadigd raken.
Hoe knip je thuis de oren van een Doberman?
Jij niet… einde verhaal.
Iedereen die dit overweegt moet zijn geweten eens goed onderzoeken. En, iedereen die een hondeneigenaar kent die zo’n afschuwelijke actie overweegt, moet hem aangeven voor dierenmishandeling.
Als u zich afvraagt waarom we deze alarmerende titel voor deze rubriek hebben opgenomen, zal het u misschien storen dat deze titel elke maand voorkomt in Google-zoekopdrachten, en dat hij opdook in het onderzoek voor dit artikel.
Oorsnijden mag dan legaal zijn in Noord-Amerika, maar het mag alleen worden uitgevoerd onder algehele verdoving door een erkende dierenarts. Het feit dat er mensen zijn die kijken naar een doe-het-zelf aanpak van oorafsnijden spreekt boekdelen over het pro-oorafsnijden kamp. Helaas, als de praktijk uitsterft (wat het geval lijkt te zijn), zijn er hondenbezitters die bereid zijn de oren van hun eigen hond te verminken, alleen maar om een punt te maken.
Zoals we al geleerd hebben, is de AVMA tegen elke chirurgische ingreep voor cosmetische doeleinden. Daarom wordt het niet meer onderwezen in diergeneeskundige opleidingen, en veel dierenartsen weigeren deze chirurgische ingrepen uit te voeren.
Uiteindelijk zal de praktijk uitsterven en zullen we niet langer verwachten dat deze prachtige honden worden verminkt, alleen maar om rechtopstaande oren te hebben. Het is duidelijk dat er strengere straffen nodig zullen zijn om honden te beschermen tegen degenen die bereid zijn de oren van hun hond achter gesloten deuren of in achteraf gelegen “dierenartspraktijken” te knippen. Voorstanders van Dobie ear cropping gebruiken dit zelfs als argument. Hun redenering lijkt te zijn dat als erkende dierenartsen het niet doen, hondeneigenaren het zelf zullen doen of het elders illegaal laten doen!
Een Doberman met bijgeknipte oren en staart
Probeer deze titel te Googlen, of iets als “Doberman natuurlijke oren”, en je zult duizenden foto’s ontdekken van de Dobe in zijn natuurlijke vorm. Ze hebben prachtige flaporen en een lange staart. Naast de verminking van de oren ondergaan deze honden echter nog een ander soort amputatie: het couperen van de staart.
Het is een schokkend feit dat miljoenen mensen aannemen dat de Doberman geboren wordt met rechtopstaande oren en een stomp als staart. Zij geloven dat individuele honden uit hetzelfde nest er heel verschillend uit kunnen zien… sommige met rechtopstaande oren en geen staart, en andere met flaporen en een staart!
Dit is helemaal niet het geval. Nogmaals, dit is een andere vorm van cosmetische chirurgie die in veel landen verboden is omdat het wreed en onnodig is.
Net als bij het couperen van de oren, beweren de voorstanders van het couperen van de staart dat het de hond ten goede komt. Zij suggereren dat het verwijderen van de staart van de hond voorkomt dat hij gewond raakt.
De statistieken ondersteunen dit idee echter op geen enkele manier: ernstige verwondingen aan de staart zijn zeer zeldzaam bij honden die niet gecoupeerd zijn.
Nogmaals, de procedure wordt uitgevoerd als de pups jong zijn; meestal tussen 2 en 5 dagen. In tegenstelling tot het couperen van de oren, wordt er meestal geen verdoving gegeven, zodat de pups het scalpelmes of de schaar voelen als ze door de huid, de spieren en het kraakbeen snijden. Als alternatief wordt een band rond de staart geplaatst om de bloedtoevoer af te snijden. Na een tijdje zal de staart verschrompelen en eraf vallen.
Fans van het couperen van de staart doen dit alles af als “kortstondig ongemak”, omdat het zenuwstelsel van de pup nog niet volledig ontwikkeld is. In feite is het tegendeel waar, want recent onderzoek toont aan dat de pijn veel intenser is dan bij een volwassen hond, omdat de zenuwbanen niet goed geïsoleerd zijn.
In plaats van een beetje ongemakkelijk, is de pijn rauw en kwellend, en veel puppies schreeuwen tijdens de procedure en blijven daarna dagenlang huilen. Sommige fokkers zijn gestopt met het couperen van de staart, omdat ze het geluid van overstuur geraakte pups niet konden verdragen.
De AKC en andere kennelclubs, evenals veel fokkers en liefhebbers van het ras, houden vast aan hun standpunt over deze kwestie, zoals ze dat ook doen met het couperen van de oren. Hun belangrijkste argument is dat dit de traditionele rasstandaard is, en dat de hond er zo uit moet zien.
Wat zij niet erkennen is dat honden niet voor niets met een staart worden geboren, net als met oren.
Staarten zijn een essentieel onderdeel van het communicatiesysteem van een hond. De stand en de snelheid waarmee de staart kwispelt, vertellen ons (en andere honden) veel over de stemming, de bedoelingen en het temperament van een hond. Honden zonder staart zijn in het nadeel, wat leidt tot frustratie en onbegrip.
Gelukkig zie je tegenwoordig veel meer honden met een staart. Net als bij het couperen van de oren, behoort het couperen van de staart snel tot het verleden nu mensen de wreedheid ervan beginnen te begrijpen. Hoewel er altijd een minderheid zal zijn die voorstander is van verminking en amputatie omwille van de traditie, zal de Doberman met niet gecoupeerde oren en een natuurlijke staart binnenkort een normaal beeld zijn in Amerika, zoals dat al het geval is in de meeste vooruitstrevende landen.
Dobermans met ongekamde oren: een nutteloze waakhond?
We zinspeelden al eerder op dit punt, maar het is de moeite waard om er nog eens op terug te komen, omdat het een aantal interessante punten oproept. De liefhebbers van de puntige oren van de gecoupeerde Dobe suggereren vaak dat natuurlijke oren er gewoon niet fel of agressief genoeg uitzien. Zij willen een hond die er intimiderend uitziet als waakhond; niet een of andere flapoor. Een indringer zou toch zeker alleen maar lachen om die oren?
Dit zegt veel over de mens: mensen zijn bereid het uiterlijk van een hond kunstmatig te veranderen om hem er agressief uit te laten zien, zelfs als die ingreep pijnlijk is. We zijn bereid het welzijn van ons huisdier in gevaar te brengen om een bepaald uiterlijk te bereiken.
De band tussen honden en mensen bestaat al heel lang, en we hebben ze gedurende duizenden jaren gedomesticeerd. We hebben honderden verschillende rassen gecreëerd, de wolf veranderd in rassen zo divers als de Tibetaanse Berghond en de Chihuahua. Ze komen allemaal voort uit de wolf.
We beweren van honden te houden, maar we zien ze vaak als objecten of bezittingen… dingen die kunnen worden veranderd en aangepast aan ons en onze levensstijl.
Wat we gemakshalve vergeten is dat dit levende, ademende wezens zijn die pijn, liefde, geluk, opwinding, angst, enzovoort voelen. Zelfs als ze geconfronteerd worden met de waarheid, zullen mensen het negeren of verwerpen omdat het niet past in hun eigen bekrompen overtuigingen en meningen.
We moeten hier beter over nadenken. We moeten onze handelingen en overtuigingen onderzoeken, en begrijpen waarom we denken dat we het recht hebben om dieren te verminken voor onze eigen voldoening.
Immers, hoe kunnen we onszelf hondenliefhebbers als we ze zo gemakkelijk kunnen onderwerpen aan onnodige pijn, lijden en aanpassingen? Dit zijn geen simpele ingrepen waar de hond baat bij heeft, en die verder geen invloed op hem hebben. Dit zijn onnodige handelingen die een diepgaand effect hebben op de hond op dat moment, en voor de rest van zijn leven.
Wat betreft een Doberman met ongetrimde oren als waakhond, zijn vermogen om alert te blijven en indringers af te schrikken zou net zo effectief zijn als een met getrimde oren. Het enige verschil zit hem in de geest van de hondeneigenaar. En, als je een gemeen uitziende hond wilt alleen maar om er stoer uit te zien, heb je helemaal geen recht om een hond te bezitten.
Moet ik de oren van mijn Doberman laten knippen?
Als je in een land woont waar het verboden is, is de beslissing uit je handen genomen. In de V.S. is het (nog) niet verboden, maar het is slechts een kwestie van tijd.
Dus, moet u de oren van uw Doberman laten knippen?
Uiteindelijk is het jouw beslissing. Maar het bewijs is duidelijk: oorafsnijden biedt absoluut geen voordelen, en het is een puur cosmetische ingreep. Het is extreem pijnlijk en ongemakkelijk voor de pup, en brengt veel risico’s met zich mee.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat de hond geen keuze heeft in deze zaak. Dit komt neer op uw oordeel en of u bereid bent hem deze onnodige pijn, dit lijden en dit risico te laten ondergaan, hoofdzakelijk voor uw eigen voldoening.
Immers, een Doberman met ongekamde oren is nog steeds een geweldige hond, en zal net zo goed functioneren, zo niet beter!
Het laatste woord over oren knippen (en staartdoppen)
Foto van: @nova.thedobie_
Net als elke andere hond is een Doberman pup een lief ding. Hij heeft van nature flaporen en een klein, kwispelend staartje.
Ergens in het verleden vond iemand het een goed idee om delen van die oren af te knippen en de staart in te korten. Het werd een traditie, en de mensen accepteerden dit nieuwe uiterlijk.
De argumenten om door te gaan met deze procedures zijn zwak, niet substantieel, gebrekkig, en uiteindelijk onverdedigbaar. De waarheid is dat geen van beide procedures voordelen biedt voor de hond. Het gaat allemaal om het behoud van het uiterlijk van het ras, en niets meer.
Het couperen van oren en staarten is verboden in het grootste deel van Europa, het Verenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland en Australië (hoewel er enkele beperkte gevallen zijn waarin het couperen van staarten is toegestaan voor sommige werkhonden).
Het is tijd voor kennelclubs, fokkers en liefhebbers van rassen om de 21e eeuw binnen te gaan. Dierenwelzijn staat tegenwoordig hoog op de agenda van de meeste mensen, met een duidelijke verschuiving naar het redden van bedreigde diersoorten en het meer met mededogen behandelen van dieren.
Deze trend zal zeker doorzetten, vooral nu mensen zich meer bewust worden van de feiten. Sociale media en websites hebben geholpen om het woord te verspreiden, waardoor mensen direct toegang hebben tot gegevens en informatie. Mensen kunnen de waarheid ontdekken uit artikelen als deze, en voor zichzelf beslissen.
Dus, gewapend met deze informatie, kunt u een keuze maken voordat u uw Dobie krijgt. Kijk je naar de toekomst en kies je voor natuurlijke, flaporen en een mooie staart, of kies je voor de wreedheid die in het verleden thuishoort?
Lees Volgende: Is American Bulldog Ear Cropping noodzakelijk of ethisch verantwoord: het waarom en waarom niet?