Begrijpen honden elkaar als ze blaffen?

Honden maken allerlei geluiden, waarvan we blaffen het meest horen. Als ze niet naar mensen blaffen, blaffen ze naar hun hondenvrienden. Ben je benieuwd of onze honden elkaars geblaf begrijpen?

Ja, men gelooft dat honden elkaars geblaf begrijpen. Honden vertrouwen meestal op blaffen om te communiceren met hun soortgenoten. Het geblaf van een hond verraadt zijn emotionele toestand, en andere honden kunnen deze toestand aanvoelen aan de hand van de toonhoogte, de duur en de frequentie van het geblaf. Ook de lichaamstaal van de blaffende hond is belangrijk.

Hieronder heb ik verschillende redenen uiteengezet waarom honden überhaupt naar elkaar blaffen. U zult ook meer interessante informatie ontdekken over hoe uw hond het geblaf van andere honden begrijpt.

Hoe honden elkaars geblaf begrijpen

Honden beginnen te blaffen als puppy, soms al vanaf een leeftijd van 7 weken. Als je een hond hebt, weet je dat ze altijd en overal kunnen besluiten om te blaffen. Wanneer ze er zin in hebben, en soms zonder reden.

Het maakt hen niet uit of hun geblaf u irriteert of uw vredige huis verandert in het “chaos-hoofdkwartier”.

Ze zullen blaffen. Ongegeneerd. Het kan zelfs eindigen met het overtreden van de wet als ze niet stoppen met blaffen.

Dat komt omdat honden blaffen als ze willen communiceren. Het is hun manier van communiceren, maar niet alleen tegen mensen maar ook tegen andere honden.

Omdat ze zich niet verbaal kunnen uitdrukken, blaffen ze in plaats daarvan.

De gemeenschappelijke redenen waarom honden naar elkaar blaffen, lijken vrij veel op waarom honden naar mensen blaffen.

Wanneer honden besluiten om met elkaar te communiceren door middel van blaffen, kan dat een van de volgende redenen hebben.

  • Ze zijn blij elkaar te zien.
  • Ze vragen om speeltijd.
  • Ze zijn boos of geïrriteerd.
  • Ze proberen een waarschuwing te sturen naar andere honden.
  • Ze willen andere honden uitnodigen voor een “canine meet-up”.
  • Ze zijn eenzaam en willen de aandacht van andere honden trekken.
  • Ze zijn verward en bang (soms blaffen ze naar een tv).

Het blaffen van een hond dient duidelijk verschillende doelen, en onze harige vrienden drukken hun emotionele toestand uit door te blaffen. Omdat ze in staat zijn emoties te ervaren zoals eenzaamheid, angst, woede, geluk en achterdocht, zullen ze deze emoties uiten.

En hoe gek dit ook klinkt, honden begrijpen wat het geblaf van een andere hond betekent. Sommige mensen denken dat dit het geval is omdat blaffen iets is waarmee honden worden geboren en dat ze dagelijks doen, dus ze hebben geleerd hoe ze moeten interpreteren wat de blaf van een andere hond betekent.

Nou, hier zit een kern van waarheid in. Blaffen van hond tot hond is de officiële hondentaal, dus het is geen verrassing dat een hond kan horen en begrijpen wat de blaf van een andere hond betekent.

Begrijpen honden elkaar als ze blaffen
Honden begrijpen de basisbetekenis van het geblaf van een andere hond (https://pixabay.com/photos/collie-dog-water-bark-to-protect-370023/)

Maar onderzoek heeft meer fascinerende bevindingen.

Honden kunnen het blaffen van een andere hond correct begrijpen vanwege de manier waarop het blaffen plaatsvindt. Met andere woorden, wanneer een hond blaft, zijn er drie factoren in het spel:

  • De toonhoogte: Afhankelijk van wat een hond tegen een andere hond wil zeggen, neemt hij een hoge of lage blaf aan.
  • De duur van het blaffen: Nogmaals, afhankelijk van wat een hond wil communiceren naar een ander, zullen ze hun toevlucht nemen tot langere of kortere uitbarstingen van blaffen.
  • De frequentie van het blaffen: Een hond kan besluiten herhaaldelijk en in een snel tempo te blaffen.

Wanneer een hond blaft, kan een andere hond de toonhoogte, duur en frequentie oppikken om uit te vinden wat de blaffende hond wil.

En tijdens een persoonlijke ontmoeting, zal de niet blaffende hond weten wat de blaffende hond wil door zijn lichaamstaal en dienovereenkomstig reageren.

Laten we nu deze blaffen in de juiste context plaatsen:

De “Ik ben opgewonden om je te zien, laat me hallo zeggen” blaf

Onze hondenvrienden kennen elkaar. Dankzij hun ongelooflijke reukvermogen herkent uw hond de hond waarmee hij een paar weken geleden in het park optrok.

Als u dus met uw harige vriend gaat wandelen en hij ziet een bekende hond, zal hij blaffen om hem te groeten. De andere hond zal reageren op de begroeting met een blaf.

Deze “opwindingsblaf” gaat meestal gepaard met langere hoge blaffen en veel positieve lichaamstaal – bijvoorbeeld dichterbij komen en elkaar besnuffelen terwijl de staarten hoog in de lucht kwispelen.

Handige hint: Honden kunnen ook commando’s van hun mens begrijpen, inclusief vingerwijzen!

De “Ik wil met je spelen” blaf

Een hond die geïnteresseerd is in spelen met een andere hond zal meerdere hoge blaffen maken terwijl hij bepaalde lichaamstaal signalen laat zien die hun anticipatie op speeltijd aangeven. Dit kan bestaan uit rollen in het vuil terwijl ze naar de lucht grijpen, of hun achterkant optillen met hun ellebogen op de grond.

In dit geval is het gewoon speels blaffen.

De “je frustreert me, achteruit!” blaf.

Als een hond boos is op een andere hond, waarschijnlijk omdat die probeert zijn territorium binnen te dringen, maakt hij lange, lage blaffen in combinatie met grommende geluiden en knipperende tanden.

Het blaffen kan ook gepaard gaan met voorwaarts gewicht (hun lichaamshouding lijkt alsof ze iets dichter naar de “vervelende” hond leunen).

De “laten we een canine meet-up” blaf

Wanneer honden willen samenkomen, gaat het blaffen door totdat elk lid van de roedel komt opdagen.

En in dit geval gebeurt het om beurten. Eén hond kan beginnen te blaffen (en afwisselen met janken) in hoge tonen. Een andere hond begrijpt wat de blaf betekent, doet mee, dan nog een, enzovoort.

Het eindigt in een groepsgeblafsessie die ophoudt zodra ze elkaar allemaal ontmoeten.

De “gevaar alarm!” blaf

Wanneer een hond gevaar bespeurt en de rest wil waarschuwen, zal zijn blaf hoog en snel zijn (zonder korte pauzes ertussen). Honden doen dit geblaf urenlang, en worden het schijnbaar nooit beu.

Luid en snel blaffen laat andere honden weten dat wat de blaffende hond probeert te communiceren dringend is.

Bovendien klinkt de “waarschuwingsblaf” vaak hysterisch. Je kunt gemakkelijk concluderen dat de hond die de waarschuwing geeft in volledige paniek is.

De “ouch! je hebt me pijn gedaan” blaf

Honden maken dit soort blaffen als ze samen spelen.

Als twee honden een geweldige speeltijd hebben, en de ene raakt plotseling gewond door de andere (ze worden bijvoorbeeld gebeten), zal de gewonde hond blaffen alsof hij een hoge kreet slaakt.

Het blaffen kan bestaan uit een paar uit elkaar liggende blaffen met een hardere toon. De schuldige hond krijgt een hint van wat hij gedaan heeft.

Plus, de gewonde hond zal duidelijke lichaamstaal geven, die suggereert dat ze niet meer willen spelen. Bijvoorbeeld, kiezen om rechtop te zitten (als ze aan het spelen waren terwijl ze op de grond worstelen)

De “ik heb veel pijn” blaf

Een hond die veel pijn heeft (waarschijnlijk na een aanval door een ander dier) zal blafgeluiden maken voor een lange duur totdat ze een zere keel krijgen van het te veel blaffen.

En vaker wel dan niet gaat het blaffen gepaard met schrijnende geluiden als jammeren, janken of grommen.

Wanneer andere honden het langdurige overmatige geblaf horen met een verscheidenheid aan verontrustende geluiden, hebben ze het idee dat een van hun eigen honden vreselijk gewond is.

De “Ik verveel me super en heb gezelschap nodig” blaf

Onze viervoeters vinden blaffen leuker dan eindeloze uren van verveling tegemoet gaan door niets te doen.

Wanneer een hond zich verveelt, blaft hij twee of drie keer tegelijk en pauzeert dan even voordat hij verder gaat met een korte blafbeurt, zoals deze hond hier.

Een hond die blaft uit verveling in de achtertuin kan de aandacht trekken van de andere hond naast hem, die waarschijnlijk zal reageren met blaffen.

Gerelateerde vragen aan

Kunnen honden elkaar begrijpen zoals mensen?

We hebben weliswaar vastgesteld dat honden elkaars geblaf begrijpen, maar dat is op een zeer basaal niveau en mag niet worden geïnterpreteerd als zou men denken dat honden een enorme woordenschat hebben.

Honden begrijpen elkaar niet zoals mensen dat doen, want hun geblaf is geen gesprek als zodanig. Het is meer een soort basis commando’s en geluiden.

Begrijpen honden elkaar door te blaffen?

Ja, dat klopt. Honden begrijpen elkaar als ze blaffen, omdat ze de betekenis achter de duur, frequentie en toonhoogte van de blaf van een andere hond kunnen interpreteren.

En als het blaffen gebeurt tijdens een persoonlijke ontmoeting, gaat het vaak gepaard met lichaamstaal die honden kunnen begrijpen.

Begrijpen honden andere honden?

Ja, dat heb je goed. Honden begrijpen andere honden door te blaffen, omdat dat de beste manier van communiceren is.

Communiceren honden met elkaar?

Ja, je hebt gelijk. Ook al kunnen ze geen woorden gebruiken, honden praten en begrijpen elkaar door blaffen, huilen en lichaamstaal.

Weten honden wat blaffen betekent?

Ja, dat klopt. Honden blaffen voor verschillende doeleinden. Hun geblaf heeft vaak een bepaalde toonhoogte, duur en frequentieniveau, afhankelijk van wat ze proberen te communiceren.

Honden kunnen deze drie interpreteren en weten de betekenis achter het geblaf van een andere hond.

Conclusie

Honden begrijpen het geblaf van andere honden wel op een heel basaal niveau, maar moeten niet gezien worden als op gespreksniveau. Honden zullen nooit leren praten, ondanks wat sommige mensen zeggen!

Misschien wilt u ook…

Image in header via