Delen is geven!
Hondenabortus is niet een onderwerp waar veel mensen aan denken, maar het kan toch een noodzakelijk onderwerp worden. Als je hond ongewenst zwanger is, heb je een paar opties.
Een optie waar de meeste hondeneigenaren voor kiezen is wachten tot hun hond bevallen is voordat ze de pups ter adoptie aanbieden.
Het wachten op potentiële nieuwe eigenaren kan echter te lang duren, en niet iedereen heeft de luxe van tijd. Helaas eindigen we zo met zoveel achtergelaten honden op straat.
Hoewel hondenabortus voor velen een gevoelig onderwerp is, zouden sommigen beweren dat het een betere keuze is dan jonge pups buiten te laten sterven.
Soms kunnen hondenzwangerschappen gevaarlijk zijn voor de moederhond. In zulke gevallen is het het slimst om de zwangerschap te beëindigen voordat het gezondheidsproblemen veroorzaakt voor de moeder of zelfs de dood van haar en de pups.
Er zijn verschillende methoden van zwangerschapsbeëindiging voor honden, maar niet veel mensen begrijpen hun opties, de kosten van hondenabortus, en de wettigheid van deze methoden.
Dit is wat je moet weten over abortus bij honden:
toon
Kun je een zwangerschap van een hond beëindigen?
Vrouwelijke honden die zwanger zijn kunnen een abortus ondergaan als een manier om de zwangerschap te beëindigen. Dit is een procedure die door verschillende dierenartsen wordt uitgevoerd en die medisch of chirurgisch kan zijn.
De belangrijkste oorzaak van abortus bij honden is mismating of per ongeluk paren dat gebeurde wanneer een vrouwelijke hond, ook bekend als een teefwas loops. Het wordt altijd uitgevoerd onder veterinair toezicht.
Is abortus bij honden legaal?
Abortus bij honden is legaal in de meeste Noord-Amerikaanse staten, evenals in de meeste landen wereldwijd. De meeste dierenartsen (DVM’s) zullen manieren aanbieden om een ongewenste zwangerschap te beëindigen, en u zou hen altijd moeten raadplegen om uw opties te bekijken.
Houd in gedachten dat niet alle dierenartsen experts zijn op dit gebied. Ook zullen sommigen zich beroepen op ethische onverenigbaarheid en weigeren een zwangerschap te beëindigen die te ver gevorderd is, hoewel er geen wet is die dit beperkt.
Dierenartsen hebben ook het recht te weigeren de zwangerschap af te breken als u hen niet toestaat de teef te steriliseren. Dit is om verdere ongewenste zwangerschappen te voorkomen.
Dit is echter geen wettelijke norm, en het is aan de dierenarts om te beslissen of ze willen accepteren om een abortus bij de hond uit te voeren of niet.
Oorzaken van abortus bij de hond
Natuurlijk zou een eenvoudig antwoord zijn dat de oorzaak van abortus bij honden een zwangerschap van de hond is, maar laten we de zaken wat grondiger bekijken.
In het algemeen zijn er zeer weinig gevallen waarin een zwangerschap gevaarlijk is voor de gezondheid van de hond. De natuur doet de dingen goed genoeg dat een hondenzwangerschap meestal veilig is en geen gevaar oplevert voor een vrouwelijke hond. Als zodanig wordt de beëindiging van een zwangerschap meestal uitgevoerd voor het gemak van de eigenaar.
Het is niet zeldzaam dat een teefje tijdens de loopsheid afdwaalt. Als er een vermoeden of bevestiging is dat er coïtus heeft plaatsgevonden, kan een hondeneigenaar besluiten dat hij niet klaar is om voor de pups te zorgen.
Als bevestigd wordt dat de eigenaar met een drachtige hond is achtergebleven, kan hij besluiten die zwangerschap te laten beëindigen.
Hoewel het niet zo vaak voorkomt, kunnen soms ongewenste zwangerschappen voorkomen in fokkennels of huishoudens met meerdere honden, waarin de eigenaren geen controle hebben over de timing van de loopsheidcyclus van de hond.
Deze fokkers en eigenaren hebben de neiging om de reu en de loopse teef niet van elkaar te scheiden, zodat de honden zich zonder toezicht voortplanten.
Dit is vooral slecht voor fokkers, die de neiging hebben zorgvuldig te plannen welke hond met welke zal paren. Dit mismaken kan resulteren in pups die niet voldoen aan de standaard van de fokker, dus besluiten ze deze zwangerschappen te beëindigen.
Abortusmethoden voor honden
Als u besluit tot een hondenabortus, is het eerste wat u moet doen uw hond naar de dierenarts brengen, die de zwangerschap zal bevestigen.
De beste manier om dat te doen is een echografie op 25 dagen dracht of kiezen voor een bloedtest (ook bekend als relaxinetest) die al op 22 dagen getest kan worden. Houd er rekening mee dat als de bloedtest negatief uitvalt, u deze een week later moet herhalen om de diagnose te bevestigen.
Hier zijn enkele van de abortusmethoden voor honden die uw dierenarts zou kunnen voorstellen, afhankelijk van de dag van de zwangerschap:
Ovariohysterectomie
De meest voorkomende methode van abortus bij honden is een ovariohysterectomie, of sterilisatie van een teefje.
Dit betekent dat een dierenarts een operatie uitvoert om de baarmoeder en eierstokken van de hond te verwijderen. Dit zal niet alleen de ongewenste pups wegnemen, maar ook de kans dat er ooit nog een zwangerschap zal plaatsvinden.
Er zijn echter veel gezondheidsrisico’s verbonden aan het uitvoeren van een sterilisatie operatie op een zwangere teef. Ten eerste zijn de bloedvaten van de hond verstopt, wat betekent dat de dierenarts heel voorzichtig moet zijn om de hond niet te beschadigen.
Hierdoor zal de procedure langer duren, wat de kans op complicaties door de narcose vergroot. Hoe langer de hond onder narcose is, hoe groter het risico dat ze niet wakker wordt.
Ten slotte, als de zwangerschap erg ver gevorderd is, kunnen de pups volledig gevormd zijn. Als dit het geval is, zullen ze individueel geëuthanaseerd moeten worden, wat niet alleen kostbaar is, maar ook als onmenselijk wordt beschouwd.
Abortuspil voor honden
De abortuspil voor honden is eigenlijk dexamethason, die na de 30e dag van de zwangerschap tweemaal per dag oraal kan worden toegediend. Het is mogelijk dat de pil meer dan tien dagen moet worden toegediend om alle foetussen uit te drijven.
Er zit echter een addertje onder het gras. Dexamethason is een krachtig corticosteroïde, en er kunnen risico’s verbonden zijn aan langdurige corticotherapie. Deze omvatten:
– Onderdrukking van het immuunsysteem
– aanleg voor infectie
– Overmatige wateropname en urineren (polyurie)
– Constante honger
– Rusteloosheid
Als de dosering niet goed wordt aangepast, kan uw hond zelfs tekenen vertonen van een medisch geïnduceerde ziekte van Cushing!
Vrouwelijke honden die reeds bestaande gezondheidsproblemen hebben zoals de ziekte van Cushing, beenmergsuppressie of diabetes mogen dit type behandeling niet krijgen.
Oraal Oestrogeen
Dit is een andere pil die door dierenartsen wordt gebruikt om zwangerschappen bij honden te beëindigen. Het is echter niet zo effectief als oestrogeen pillen bij mensen.
Orale oestrogeenpillen kunnen alleen worden ingenomen in de eerste dagen van de zwangerschap, en het verhoogt sterk het risico op pyometra, een potentieel dodelijke baarmoederontsteking.
Vanwege de hoge risico’s die eraan verbonden zijn, wordt orale oestrogeen zelden gebruikt, en de meeste dierenartsen zullen het vermijden.
Hond abortus schot: Prostaglandines
Prostaglandinen zijn een groep lipiden die het lichaam aanmaakt op plaatsen van infectie of weefselschade om de gevolgen van een infectie of letsel te minimaliseren. Ze helpen processen als bloedstroom, ontsteking, bloedstolselvorming en het opwekken van weeën onder controle te houden.
Een vorm van prostaglandine, prostaglandine F2 alfa, wordt 3 keer per dag ingespoten totdat alle foetussen van de hond met succes zijn uitgedreven. Dit proces kan tot 14 dagen duren, maar is meestal veel sneller afgelopen.
Als u dit type prostaglandine koppelt aan intravaginale prostaglandine, kunt u wellicht de behandelingsduur verkorten, evenals eventuele secundaire symptomen die kunnen optreden, zoals misselijkheid, diarree, beven en rusteloosheid.
De kans op overdosering is echter groot, en daarom moet een dierenarts de inname en dosering zorgvuldig controleren.
Antiprogestiva
Antiprogestines zijn synthetische steroïden die zich binden aan de progesteronreceptoren, waardoor de werking van progesteron wordt verhinderd. Ze voorkomen dat een zwangerschap doorgaat als ze dagelijks in de vorm van injecties worden ingenomen.
Het probleem met antiprogestiva is dat ze alleen moeten worden gebruikt voor de vroege stadia van de zwangerschap. Ze moeten niet worden gebruikt als de zwangerschap later dan 45 dagen is.
Als een teef langer dan 20 dagen drachtig is en antiprogestiva krijgt toegediend, kan zij ernstige symptomen krijgen, zoals uitdrijving van de foetus met ernstig bloedverlies, stuwing van de borst, bloederige vaginale afscheiding en anorexia.
Bovendien zijn antiprogestiva vaak erg duur, wat nog een reden is waarom ze zelden worden gebruikt.
Prolactine-remmers
Prolactineremmers zijn middelen die de productie van prolactine helpen remmen. Prolactine is een hormoon dat de melkproductie stimuleert nadat een teefje een bevalling heeft doorgemaakt.
Of je ze nu alleen of in combinatie met prostaglandines toedient, ze kunnen een efficiënte manier zijn om een ongewenste zwangerschap te stoppen.
Ze worden dagelijks als orale pillen toegediend, en ze moeten worden gegeven tot de zwangerschap is gestopt.
Aglepriston
Aglepriston is een andere progesteronantagonist die gebruikt wordt voor zwangerschapsafbreking vanwege zijn abortieve eigenschappen. Het kan ook worden gebruikt om een electieve keizersnede te plannen.
Aglepriston is een tamelijk veilige behandeling, omdat het geen gevolgen heeft voor de verdere vruchtbaarheid. Het kan worden gebruikt in verschillende stadia van de dracht, ongeacht hoe ver uw hond verwijderd is van de laatste loopsheidcyclus.
Hoe ver kan een hond een abortus hebben?
Technisch gezien kan een dierenarts, als het nodig is, de zwangerschap van een hond in elk stadium beëindigen. Het enige dat zou kunnen veranderen is de methode van beëindiging. Bijvoorbeeld, in een late zwangerschap zijn medicijnen en pillen misschien niet effectief, zodat de enige overgebleven optie een operatie is.
Daarom zal een dierenarts, als je als fokker geïnteresseerd bent in abortus bij honden, dit altijd afraden als een hond in de tweede helft van de zwangerschap zit.
Abortus bij de hond thuis
Hoewel sommige van de door ons genoemde methoden thuis kunnen worden toegepast, moet u nooit zonder toezicht een abortus bij de hond proberen uit te voeren zonder een dierenarts te raadplegen.
Een slecht uitgevoerde hondenabortus kan ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van de hond, evenals de gezondheid van haar voortplantingssysteem. Ook hebben sommige medicijnen die voor mensen worden gebruikt hoge toxiciteitsniveaus waarvan huisdiereigenaren zich niet bewust zijn.
Een hondenabortus is een procedure met veel mogelijke complicaties, dus het mag alleen worden uitgevoerd door medische professionals.
Nazorg
Welke abortusmethode voor honden je ook gekozen hebt, je teefje zal zich na het beëindigen van de zwangerschap nog een tijdje ziek voelen. Hoe lang hangt af van de methode.
Als je dierenarts bijvoorbeeld heeft gekozen voor antiprogestines, kunnen die tot 24 dagen na de laatste dosis in het systeem van de hond blijven. Dat komt omdat ze lipofiel zijn, en hun effecten blijven nog lang nadat de abortus is voltooid.
Het herstel na de sterilisatie kan ook geruime tijd duren, afhankelijk van hoe goed de operatie is verlopen.
De nazorg tijdens het herstelproces is afhankelijk van de methode; een paar dingen blijven echter hetzelfde.
U moet ervoor zorgen dat uw vrouwelijke hond in een rustige, gezellige en schone omgeving blijft tot ze volledig hersteld is. Let op tekenen van misselijkheid, want dat is het eerste teken dat er iets mis is.
Uw dierenarts kan u enkele supplementen geven die u uw hond tijdens de herstelperiode moet geven. Dit zal de voedingsondersteuning bieden die honden nodig hebben om zich beter te gaan voelen.
Geef je hond ook veel vers water, zodat ze kan drinken wanneer ze daar zin in heeft. Dit is vooral belangrijk als de door u gekozen methode dexamethason is.
Als uw hond gesteriliseerd is, zal de dierenarts u ontstekingsremmers en antibiotica geven. Er kan speciale zorg nodig zijn om de hechtingen droog en schoon te houden.
Let op vaginale afscheiding, vooral als die bloederig is. Dit kan wijzen op pyometra of andere aandoeningen die het leven van uw hond in gevaar kunnen brengen.
Hoeveel kost een abortus bij de hond?
Als u besluit een ovariohysterectomie uit te voeren bij een hond die niet meer dan 15 dagen zwanger is, zullen de meeste dierenartsen voor een hondenabortus hetzelfde in rekening brengen als voor een gewone sterilisatie.
Dit komt omdat de foetussen zo klein zijn dat ze de procedure niet verstoren.
Abortussen met medicijnen bij honden zijn meestal veel goedkoper dan invasievere methoden. Afhankelijk van bepaalde factoren, zoals de grootte van de hond en de economische status van uw gebied, zou dit u tussen de 100 en 700 dollar moeten kosten.
Deze prijs is inclusief abortusmedicatie, medicatie voor de symptomen, alsmede kosten voor bloedonderzoek en echocontrole.
De prijs kan variëren, afhankelijk van hoe lang het proces duurt. Soms hoeft een abortusprik maar een paar keer gegeven te worden. Andere keren moet een dierenarts het dagelijks geven gedurende een periode van twee weken. Dit hangt meestal af van de nestgrootte, reeds bestaande gezondheidstoestanden, evenals de anatomische bouw en de grootte van de hond.
Echter, als uw hond in een late zwangerschap is, kunnen deze prijzen omhoog schieten. De totale kosten, inclusief medicijnen en ziekenhuisopname, kunnen oplopen tot 3.000 dollar!
Kun je menselijke abortuspillen aan honden geven?
Helaas hebben dierenartsen gemeld dat een vrij groot aantal hondeneigenaren hebben geprobeerd menselijke abortuspillen aan honden te geven, wat een uiterst gevaarlijke en ineffectieve zaak is om te doen.
Menselijke abortuspillen zijn niet alleen niet effectief, maar ze kunnen de gezondheid van een hond schaden en zelfs haar leven in gevaar brengen. Geen enkele dierenverzorger zou ooit het gebruik van deze methode aanbevelen.
Ten eerste, als je je hond een menselijke abortuspil geeft, is er geen medische begeleiding bij het proces. Een dierenarts zal je hond niet kunnen controleren om er zeker van te zijn dat alles goed gaat en dat alles volgens plan verloopt.
Ten tweede hebben deze medicijnen zelfs voor mensen ernstige bijwerkingen, dus je kunt je nauwelijks voorstellen wat ze met het lichaam van een hond kunnen doen.
Tenslotte, zogenaamde Plan B Pillen zijn niet 100% effectief, en er is geen manier om te weten of ze werken of niet zonder uw hond mee te nemen voor een echo of bloedonderzoek – en vergeet niet dat ze meestal niet werken bij honden.
Niet te vergeten dat je geen voorzorgsmaatregelen kunt nemen voor een adequate doseringscontrole, wat betekent dat er geen manier is om bijwerkingen te minimaliseren. Als een hond een menselijke abortuspil zou nemen, zou ze ook antibiotica of anti-emetica moeten nemen, die door een dierenarts moeten worden voorgeschreven.
Hoewel het misschien mogelijk is om deze medicijnen onder veterinair toezicht te gebruiken, zou geen enkele dierenarts er ooit mee instemmen om ze te gebruiken, omdat er veel andere veiligere opties zijn als je een professional gaat betalen.
Als je deze medicijnen neemt en ze zonder toezicht aan je hond geeft, kun je uiteindelijk ernstige schade aan je hond toebrengen. Dit zou zelfs kunnen eindigen met voortplantingsproblemen, zoals pyometra.
Spontane abortus bij honden
Spontane abortussen of miskramen zijn zeer zeldzaam bij honden. Dit is vooral het geval als de dekking plaatsvindt in een gecontroleerde omgeving, zoals een professionele fokkennel.
De meest voorkomende oorzaak van spontane abortussen zijn hormonale onevenwichtigheden die foetale dood veroorzaken. Enkele duidelijke tekenen zijn abnormale bloederige vaginale afscheiding, soms gevolgd door een uitgedreven foetus.
Een andere oorzaak kunnen parasieten, schimmelinfecties of bacteriële infecties zijn.
Gelukkig is de geneeskunde zover gevorderd dat verschillende tests de aanwezigheid van deze micro-organismen kunnen opsporen, zodat de zwangerschap zo gezond mogelijk verloopt.
Hoe de zwangerschap van honden te voorkomen
foto van: @mayathehalfsheeb
De beste manier om hondenzwangerschappen te voorkomen is om uw vrouwelijke honden te steriliseren en mannelijke honden te castreren. Dit maakt honden fysiek niet in staat om zwanger te raken, waardoor er in de toekomst geen ongewenste nestjes ontstaan.
Als u uw hond om welke reden dan ook niet wilt fixeren, dan is de enige manier om zwangerschappen te voorkomen het voorkomen van ongewenste paringen.
Volg de oestrische cyclus van uw hond, zodat u weet wanneer uw vrouwelijke hond loops wordt. Als ze loops is, houd haar dan uit de buurt van elke reu die in de buurt kan zijn.
Houd in gedachten dat honden ontsnappingskunstenaars zijn, vooral tijdens de paartijd. Ook als u uw teef buiten houdt, kan een kleinere reu door het hek sluipen. Een paar minuten zijn voldoende om een zwangerschap te veroorzaken. Dit kan u dwingen naar de dierenarts te gaan voor een hondenabortus.
Ook al is hondenabortus mogelijk, het houdt een groot risico in voor de gezondheid van de hond. Daarom is het altijd beter om ongewenste hondenzwangerschappen te voorkomen in plaats van manieren te vinden om ze te beëindigen als ze al gebeurd zijn.
Als u uiteindelijk een ongewenst nestje krijgt, laat de pups dan nooit op straat achter. Als je geen nieuw thuis voor ze kunt vinden, zullen veel asielen je graag helpen door de pups op te nemen.
Jonge pups kunnen niet voor zichzelf zorgen, en ze alleen achterlaten is het slechtst mogelijke wat je voor ze kunt doen.
Er is een moreel dilemma of het beter is om een dierenarts een hondenabortus te laten uitvoeren of om de pups geboren te laten worden en ze dan aan een asiel te geven.
Hoewel we het erover eens kunnen zijn dat de beste optie zou zijn om een nieuw thuis te vinden voor ongewenste puppies, zijn er al te veel honden op straat. Daarom denken sommige deskundigen dat hondenabortus op de lange termijn de meest humane optie is.
Hoe dan ook, het belangrijkste is dat de beëindiging van de zwangerschap wordt gedaan door een deskundige met ervaring in deze materie. Zo kunt u er zeker van zijn dat de gezondheid van de teef niet in gevaar komt.
Lees Volgende: Hoe vertel je of je hond zwanger is? 14 Tekenen